Przeglądając dziś Wschodnik.pl znalazłem artykuł o niektórych ukraińskich opiniach na temat filmu ,,Wołyń'' Oto wypowiedzi ludzi nieprzypadkowych, bo reżysera i pisarzy.
,,Jurij Andruchowycz, pisarz:
„Jest to odpowiedź na prośbę polskiego społeczeństwa – chcą poczuć się ofiarami”
Dość przewidywalna reakcja masowego polskiego widza. Elita, historycy, dziennikarze, krytycy filmowi podkreślają, że film nie wzbudza niezgody. Ale mówiono też więcej - w filmie jest dużo krwi, a to może działać na zwykłego takiego sobie „Jaśka”, który gdzieś tam z rodzinnych legend coś tam słyszał o tych przeklętych Ukraińcach, którzy wyrżnęli w swoim czasie całą wieś. Oto pójdzie on teraz do kina i zobaczy to wszystko, przy czym podkreślam, nakręcone niby fachowo.
Ukraińscy działacze kultury powinni przede wszystkim obejrzeć ten film i, być może, po seansie zaprosić jego autorów do publicznej debaty. W każdym razie jestem daleki od opinii, że Ukraińcy powinni odpowiedzieć takim samym filmem. Trzeba jakoś obalić polski mit, ale nie kosztem naszych dobrych stosunków, które w ciągu ostatniego ćwierćwiecza były wzorem dla reszty Europy i świata. Musimy szczerze porozmawiać z reżyserem o tym filmie i zapytać, dlaczego właściwie nie interesowały go rozmowy z Ukraińcami. To człowiek z tego samego kręgu, w którym mam wielu polskich przyjaciół. Dlaczego nie zwrócił się do mnie: Jura, chodź przejedziemy się po Wołyniu, porozmawiamy z ludźmi, zobaczymy te miejsca? To najprostsza droga do wzajemnego zrozumienia. Ale jego to nie interesowało.
„Wołyń” jest odpowiedzią na prośbę polskiego społeczeństwa – chcą poczuć się ofiarami. A „Ogniem i mieczem” był takim sobie historycznym blockbusterem. Tam prawie połowa aktorów to Ukraińcy. Samo zaproszenie Bohdana Stupki do roli Bohdana Chmielnickiego oznaczało, że polski reżyser chce tego dialogu.
Nasze stanowisko opiera się na przemilczeniu sprawy i chowaniu głowy w piasek. Niedawno Sejm wydał oświadczenie. Co odpowiedziała nasza Rada Najwyższa? Przyjęła jakąś zupełnie ogólną opinię, czego polskie media praktycznie nie zauważyły. To żywy przykład tego, co się z nami dzieje – jak nie umiemy ustosunkować się do sprawy.
Ukraina jeszcze nie dojrzała. Poziom klasy politycznej i profesjonalny poziom dyplomatów nie są wystarczająco wysokie. Dobry poziom utrzymują poszczególni historycy, ale nie wystarczająco wysoki na ogólnym tle historycznym. Ogólnie pamięć historyczna wymaga u nas jeszcze wiele pracy. Te tematy nigdzie się nie wybierają, bo sąsiedzi będą zmuszać nas do wypowiadania się na nie, sformułowania jakiegoś stanowiska i przemilczenie sprawy po raz kolejny będzie coraz mniej możliwe.
Myrosław Słaboszpyćkyj, reżyser:
„Nie można przekazać w filmie prawdziwej historii”
Filmu „Wołyń” nie oglądałem i oglądać nie zamierzam. Ukraina jako państwo ma 25 lat. Trzeba żyć życiem 25-letniego młodego człowieka, czyli młodego kraju. Powinniśmy odzwierciedlać teraźniejszość, krytycznie, a nie „krytycznie”, patrzeć w przyszłość i mniej zwracać uwagę na przeszłość. W pewnym stopniu uważam historię za pseudonaukę, ponieważ zawsze piszą ją zwycięzcy i bardzo lubi się zmieniać na rzecz dnia dzisiejszego. Nie można przekazać w filmie prawdziwej historii, bo ludzie, którzy żyli kilka pokoleń temu są z innej planety. Żyli bez Internetu czy penicyliny, a wszystko to kształtuje człowieka, granice rzeczy akceptowalnych. Z pozycji dnia dzisiejszego filmy historyczne to jakaś nieciekawa nieprawda. Nie uważam za konieczne, na przykład, odpowiadanie na „Ogniem i mieczem”.
Historia dzieje się teraz. Możemy nakręcić co tylko chcemy, a i tak w kadrze pozostanie duch czasu, problemy, które nurtowały ludzi właśnie teraz. Oto przez pryzmat takich dokumentów już zupełnie inni pod względem mentalności ludzie będą osądzać czasy dzisiejsze. Trzeba tworzyć i nadawać sens swoim czasom i zostawić świadectwo dla potomnych. Jest to o wiele ważniejsze, niż zajmowanie się przekopywaniem jakichś dawno zbutwiałych kości. Takie było moje stanowisko przez całe życie bez względu na kraj.
Jurij Wynnyczuk, pisarz:
„Dopóki u władzy w Polsce są ludzie, którzy dostają od Rosjan pieniądze, nie ma sensu udowadnianie im czegokolwiek”
Ten film tylko doleje oliwy do ognia, który płonie już wiele lat. Moja mama i babcia też były ofiarami Wołynia, ale ich prześladowali Polacy. Uciekły z wioski w środku nocy i potem się ukrywały. Zabijali i Polacy, i Ukraińcy.
Obecnie ważne jest, aby nakręcić inne filmy historyczne, na przykład, gdy razem z Polakami rozgromiliśmy Rosjan pod Orszą w 1514 roku, kiedy z Polakami razem pokonaliśmy Niemców pod Grunwaldem w 1410 roku i tym podobne. Trzeba odpowiedzieć inaczej, bo jeśli będziemy odpowiadać takimi samymi propagandowymi filmami, to kto je będzie oglądać, oprócz nas? Bo Polacy ich nie kupią, jak i my nie kupimy „Wołynia”.
Jesteśmy obecnie w stanie wojny z Rosją i to nie czas na psucie stosunków z Polską, która do niedawna była naszym adwokatem w Europie. Póki co gdzieś trzeba i milczeć. Dopóki u władzy w Polsce są ludzie, którzy dostają od Rosjan pieniądze, nie ma sensu udowadnianie im czegokolwiek.''
http://wschodnik.pl/publicystyka/item/8195-wolynska-bomba-zegarowa-ukrainskie-glosy-odnosnie-filmu.html
Ogolnie rzecz biorąc - film kręcony niby fachowo ale w sumie oglądać go nie będziemy, nawet nie zamierzamy. Smarzowskiego porozumienie i dialog nie interesuje.Filmy historyczne to w ogole nieciekawa sprawa, trzeba patrzeć w przyszłość,jest to o wiele ważniejsze, niż zajmowanie się przekopywaniem jakichś dawno zbutwiałych kości.( czyli ogólna buźka kochane Lachy, co było a nie jest nie pisze się w rejestr).
A propos Polski i ludzi u władzy którzy od Rosjan dostają pieniądze...Błaszczak! Ty ruski trollu!
Ile Ci kacapy zapłaciły za zlikwidowanie Malego Ruchu Granicznego z Rosją?
,,
